Lisette Mekkes

Lisette Mekkes

Zeeslakken worden wereldwijd gezien als bio-indicator voor de verzuring van de oceanen omdat hun breekbare huisjes van het makkelijk oplosbare mineraal aragoniet daar zeer vatbaar voor lijken te zijn. Daarom richt ik mijn onderzoek op de verkalking van die huisjes. Hoe kwetsbaar zijn pteropoden voor de verzuring van de oceaan, en zijn zij in staat zich aan te passen aan de verzuring? Omdat de zeeslakkenhuisjes zijn gevormd door een complex samenspel van hun biologie en hun directe omgeving, ben ik gefascineerd door het verhaal dat de huisjes ons kunnen vertellen.

Sleutelwoorden

Verkalking, zeeslakken met huisje/zee-zoölogisch plankton, kalcificerend zoöplankton, oceaanverzuring, micro-CT, fluorescentie microscopie, experimentele broedmachines.

Onderzoek
interesses

De prachtige vorm van hun schelpen, de ongelooflijke diversiteit en hun belang voor de oceaan inspireerden mij om tijdens mijn promotieonderzoek de pteropoden, onderdeel van het zoöplankton in zee, te bestuderen.

In contrast met hun vrolijke verschijning zou de toekomst van zeeslakken best grimmig kunnen worden. Ze worden in hun bestaan bedreigd door verandering van de chemische samenstelling van de oceaan, veroorzaakt door toenemende hoeveelheden CO2 in de atmosfeer. Toch zouden zeeslakken wel eens veerkrachtiger kunnen zijn dan we aanvankelijk dachten. Daarom wil ik, door de geheimen van hun huisjes te ontrafelen, begrijpen hoe vatbaar pteropoden zijn voor oceaanverzuring.

Ik kwantificeer de vorming van huisjes en de manier waarop zeeslakken kalk aanmaken met gebruikmaking van moderne technieken als micro-CT-scans, fluorescentie-microscopie en scanning elektronenmicroscopie. Gebaseerd op de uitkomsten van een combinatie van veldstudie (waarin de natuurlijke variatie is vastgesteld) en experimenten aan boord, is het mijn doel uitgebreid inzicht te krijgen in hun kalkvorming en hun vermogen zich aan te passen aan de verzuring van de oceaan.

expedition
Limacina helicina pteropod shell

Belangrijke
publicaties

  • Wall-Palmer, D., Janssen, A.W., Goetze, E. Choo, L. Q., Mekkes, L., Peijnenburg, K.T.C.A. 2020. Fossil-calibrated molecular phylogeny of atlantid heteropods (Gastropoda, Pterotracheoidea). BMC Evolutionary Biology 20, 124.
  • Burson, A., Stomp, M., Mekkes, L., & Huisman, J. 2019. Stable coexistence of equivalent nutrient competitors through niche differentiation in the light spectrum. Ecology, 100(12), [e02873].
  • Janssen, A. W., Burridge, A. K., Mekkes, L., & Peijnenburg, K. T. C. A. 2018. History of the Clio pyramidata-complex (Mollusca, Gastropoda, Euthecosomata, Cliidae) in the northern and central Atlantic Ocean, Caribbean and Mediterranean, restoring its original concept. Basteria, 82(4-6), 83-102.
  • Wall-Palmer, D., Burridge, A. K., Goetze, E., Stokvis, F. R., Janssen, A. W., Mekkes, L., ... Peijnenburg, K. T. C. A. 2018. Biogeography and genetic diversity of the atlantid heteropods. Progress in Oceanography, 160, 1-25.
  • Manno, C., Bednaršek, N., Tarling, G. A., Peck, V. L., Comeau, S., Adhikari, D., ...Mekkes, L., … Ziveri, P. 2017. Shelled pteropods in peril: Assessing vulnerability in a high CO2 ocean. Earth-Science Reviews, 169, 132-145.

Onderwijs
activiteiten

Recent
Supervisor van Boris Prast, MSc student zoetwater en mariene biologie (UvA).
Verscheidenheid in reactie van onder meer vleugelslakken als graadmeter voor oceaanverzuring langs de zuidelijke Atlantische meridiaan. Toegepaste technieken: fluorescentie microscopie om de huisjesgroei te bepalen, micro-CT scannen en wegen van de huisjes.

2019
Supervisor van Guadalupe Sepulveda, MSc-student zoetwater en mariene biologie (UvA).
Verkalking van Limacina retroversa pteropoden als antwoord op vroegere, huidige en toekomstige condities in het sub-antarctisch gebied. Toegepaste technieken: fluorescentie microscopie om de schelpgroei te bepalen, micro-CT scannen en wegen van de huisjes. 

2019
Supervisor van Gintare Bielkinaite, MSc-student zoetwater en mariene biologie (UvA). Schelpgroei van wel en niet opgerolde zeeslakken (Limacina helicina, Limacina retroversa, Styliola subula, Creseis virgula). Toegepaste technieken: fluorescentie microscopie om de schelpgroei te bepalen, micro-CT scannen en wegen van de huisjes.
 

2018
Supervisor van Livia Sinigaglia, MSc-student zoetwater en mariene biologie (UvA).
Diepteverdeling van huisjeszeeslakken. Livia maakte deel uit van het tweede deel van de NICO expeditie, van de Canarische eilanden tot Curaçao. Ook was zij lid van ons ‘planktonteam’, in die hoedanigheid hielp ze bij het verzamelen van planktonmonsters waarop aan boord experimenten werden uitgevoerd.
 

Onderwijsassistent biologische oceanografie-opleiding, Universiteit van Amsterdam (nov. 2017, 2018 en 2019)

In de
media

“Sapiens” promotie video
Podcast Makkelijk Praten
Online Spotlight van Naturalis
New Scientist Artikel
NRC, Artikel with Katja Peijnenburg
Nieuws en Co, Radio interview
Tijd voor Max, Radio interview
Vroege Vogels, Radio interview, met Katja Peijnenburg

 

Add short description