Het is cruciaal om beter te begrijpen hoe wilde planten en gewassen reageren op droogtestress in een wereld die geconfronteerd wordt met wereldwijde klimaatveranderingen. Maar we weten nog steeds niet welke set kenmerken droogtetolerantie reguleert in een bepaalde soort.
Studies hebben aangetoond dat de vorming van gasembolieën in het watertransportstelsel van planten een belangrijke reden is waarom planten sterven wanneer ze te maken krijgen met droogtestress. Deze blokkade van het wortel-tot-blad watertransport kan spontaan optreden onder droogtestress, maar sommige (droogtetolerante) soorten zijn veel beter aangepast om dodelijke niveaus van gasembolieën te vermijden dan andere (meer gevoeligere) soorten. Emboliebestendigheid in stengels van houtige en kruidachtige soorten kan worden gemeten om droogtetolerantie te schatten, en deze experimentele resultaten kunnen worden gekoppeld aan anatomische observaties. De twee anatomische kenmerken waar we ons voornamelijk op richten zijn: de proportie van houtachtigheid of lignificatie in stengels, en de ultrastructuur van stippels tussen de watertransporterende cellen.